 |
| Zdjęcie: Pixabay |
Eliza Orzeszkowa w swojej słynnej powieści Nad Niemnem opisuje
niesamowitą relację łączącą człowieka z naturą. Natura w
książce odgrywa szczególną rolę, a bohaterowie powieści żyją
z nią w silnym związku. Autorka już na początku umieszcza
obszerny opis nadniemeńskiego krajobrazu, który ukazuje
czytelnikowi rozległe pola przepełnione zapachem roślin, w tle
słychać świergot ptaków i inne odgłosy przyrody. Z opisu
przedstawionej przestrzeni bije harmonia. Czytając ten fragment
można odczuć błogi spokój, poczuć dzikość roślinności oraz
silną więź człowieka z otoczeniem.
Orzeszkowa w wielu
fragmentach swojej powieści porusza temat pracy, która wiąże
człowieka z otaczającą go naturą. Owa praca jest również
uznawana za wyraz miłości do ojczyzny, kultury, stanowi element
tradycji. Bohaterowie są zżyci z rejonem, w którym żyją. Można
odnieść wrażenie, że Orzeszkowa chce nam przekazać, że człowiek
wraz z całą kulturą i tradycją stanowi część natury danego
krajobrazu. Dla bohaterów życie w zgodzie z naturą jest
utożsamiane jako życie w harmonii, dbanie o ojczystą ziemię,
świadomość własnej tożsamości i przynależności do miejsca
swojego urodzenia oraz pamięć o swoich korzeniach. Człowiek w Nad
Niemnem ukazany jest jako ten, który ciężką pracą potrafi oswoić
dziką naturę, aby stała się dla niego domem. Jednocześnie nie
niszcząc jej i szanując jej cykle i środowisko naturalne.
Uprawa
roli jest ciężką pracą, która umożliwia ludziom przeżycie, ale
również plony uznawane są tu jako owoc tej pracy.
Obserwacja
zmieniającego się ciągle krajobrazu jest też elementem
wytchnienia dla człowieka. Piękne pejzaże przywracają człowiekowi
spokój i równowagę, spacery są ukojeniem, a obcowanie z przyrodą
ma moc uzdrawiania. Przyroda odgrywa dużą rolę w życiu każdego z
nas, a możliwość przebywania wśród łąk i lasów stanowi
naturalny wypoczynek dla organizmu.
